Merhaba Sevgili Internet Kullanicilari,
Her seferinde bu hitabi degistiriyorum sanirim, gerci bu yazilari okuyanlar var mi pek ondan da emin olmamakla beraber, en azindan bu cagda olmasa bile illeriki 100bin yil sonrasinda birilerinin, bu yazdiklarimdan faydali sonuclar cikaracagindan da eminim, cok da mutevazi bir insanimdir orasi ayri bir konu!
Gelelim konumuza. Konumuz baslikta da vurgulandigi uzere, insanoglunun her seyi kendi kendine yapabildigini, ogrenebildigini veya basarabildigini sanmasi durumudur.
Bu konu maalesef hem politik, hem felsefi hem dini taraflari olan bir konu olmasi nedeniyle, yazinin bundan sonraki kisimlarinda, benimle arasinda dini gorus farkliliklari olan insanlara, bundan sonraki bolum hic de ic acici gelmeyebilir, kendileri icin bosa zaman kaybi olarak gorulebilir fakat maalesef yazacaklarim da bir o kadar gercegin ta kendisidir. Bundan sonrasi icin tercihi size birakiyorum ve devam ediyorum yazima.
Ogrenme konusu ile start verebiliriz bu yaziya. Insan olarak biz, kendimiz ogrendigimizi dusunuyoruz herseyi. Bunun bir yolu egitim, baska bir yolu gozlemleme veya deneyim diyebilliriz. Ogrendigimiz her ne olursa olsun, bunu kendi emegimizle ogrendigimizi dusunuyoruz.
Acikcasi bu nokktadan itibaren ayrilmalar baslayacaktir. Ben ise sadece ve sadece bize ogrendiklerimizi Allah'in ogrettigini dusunuyorum.
Tabiki bu, hicbir emek vermeden, caba sarfetmeden olan bir durum degil, muhakkak ogrenmek istedigimiz konu uzerinde emek vermemiz, calismamis - egitime katilmamiz yani kisacasi caba gostermemiz sart. Fakat her ne olursa olsun, bize ne ogrenmek istiyorsan ogreten tek bir guc, mutlak guc var o da Allah. Allah istemeden biz hicbir sey ogrenemeyiz ki istedigimiz kadar emek verelim, caba gosterelim, ama caba gostermeden de durduk yere Allah bize birsey ogretmez. Biraz karisik bir konu gibi gozukse de aslinda net bir durum.
Baska bir ornekle devam etmek istiyorum ve yukarida bahsettigim ogrenme kelimesini aslinda anlamak ile degistirmek istedigimi sizinle paylasmak istiyorum.
Tekrar bir guncelleme yapaarsak, anlamak istedigimiz konuyu, bilgiyi, tecrubeyi, egitimi, tarihi, ki aklimiza ne geliyorsa, bunu bize ogreten yani anlamamizi saglayan tek mutlak gun Allah' tir.
Bu dunya da ne ogrenmek istiyorsaniz ogrenmeye calisin, bunun icin gerekkli emekleri verin, o yolda yuruyun fakat Allah izin vermedikce, kesinlikkle o konuda bir sey ogrenemezsiniz, ogrendiginizi dusunebilirsiniz ama anlamamis olarak verdiginiz emekler bosuna gidebilir.
Baslikta bahsettigim gibi, insan oglunun en buyuk yanilgisi, ben ogrendim, ben yaptim ben basardim kelimeleridir. Bu kelimelerin yanina bircok sey ekleyebiliriz.
Allah izin vermedikce ne birsey ogrenebilliriz, ne yapabiliriz ne de basarabiliriz. Gercekten insan oldugumuzun farkina varabilirsek, kapasitemizi de anlayabiliriz. Bu kapasitenin ne kadar muazzam oldugunu da gorebiliriz. Fakat bu muazzamlik, bizim kendi kendimize yaptigimiz / olusturdugumuz birsey olabilir mi sizce? Veya evrim teorisine gore bir takim atomlar gunun birinde durduk yere, tesadufen hadi birleselim ve insani olusturalim demis olsunlar...
Konular karisik gibi gorunebilir belki de cok basit ve anlasilir bir sekilde yaziyorum acikcasi yaziyi da kontrol etmedigim icin geri donup bakmadim, fakat ozetle soylemek istedigim sey, bu kadar muazzam bir sistem icerisinde, dunyada / evrende / uzayda, Allah izin vermedik ce hic ama hic bir sey olmaz.
Saygilarimla
Murat Atif Sayar
